Η μονστέρα είναι ένα ξεχωριστό φυτό εσωτερικού χώρου με κλασσική ομορφιά και μεγαλοπρεπή ανάπτυξη. Προσαρμόζεται σε “δύσκολους” χώρους και υπόσχεται να μην σας κουράσει με πολλές φροντίδες.

Η μονστέρα (Monstera deliciosa της οικογένειας Araceae) είναι αρκετά δημοφιλής στη χώρα μας και συχνά αναφέρεται ως φιλόδενδρο* με σχισμένα φύλλα (split leaf philodendron). Μπορεί να ανήκουν στην ίδια οικογένεια, αλλά η μονστέρα αποχτά πολύ μεγαλύτερα φύλλα, τα οποία είναι γυαλιστερά και δερματώδη, ενώ σε νεαρή ηλικία δεν είναι σχισμένα, όπως συμβαίνει στο split leaf philodendron ή αλλιώς, φιλόδενδρο σέλλουμ (Philodendron selloum).

Χαρακτηριστικά και χρήσεις

Η μονστέρα μεγαλώνει εντυπωσιακά και καλύπτει διακοσμητικά μια άνετη γωνία. Επίσης, αν την βοηθήσετε, μπορεί να αναρριχηθεί κατάλληλα σε διάφορα στηρίγματα, ιδανικά σε στύλο με βρύα (moss pole), χρησιμοποιώντας τις εναέριες ρίζες της.

Καθώς προχωρά η ανάπτυξή της και κυρίως με τακτικές μεταφυτεύσεις δεν γίνονται μεγάλα μόνο τα φύλλα της. Εξελίσσεται και εκείνη σε σημαντικό ύψος. Έτσι, ακόμα και ένα μόνο φυτό της είναι ικανό να καλύψει τις φυτικές ανάγκες ενός μεγάλου δωματίου ή ενός μεγάλου διαδρόμου της άχρωμης κεντρικής εισόδου και του κλιμακοστασίου. Σε νεαρή ηλικία μπορεί να στολίσει και ένα μικρό χώρο, αλλά μεγαλώνοντας πρέπει σίγουρα να μεταφερθεί.

Προσοχή: για να αποφύγετε τη μεγάλη ανάπτυξη, μη μεταφυτεύετε συχνά σε νέα μεγαλύτερη γλάστρα. Απλά, ανανεώνετε το επιφανειακό χώμα, χρησιμοποιώντας και κομπόστ, για περισσότερη δύναμη.

Τις ζεστές μέρες έχει τη δυνατότητα να διακοσμήσει και τη βεράντα ή το εξωτερικό καθιστικό του κήπου, αρκεί να βρεθεί κάτω από τέντα ή άλλο στέγαστρο, προστατευμένη από την απευθείας έκθεση στον ήλιο.

Θυμηθείτε: Όταν δεν έχει ακόμα μεγάλη ανάπτυξη, η βλάστησή της μονστέρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως σχεδόν κρεμοκλαδή, ιδανική για να στολίσει κάποιο ράφι ή ένα άλλο ψηλό σημείο του σπιτιού.

Η μονστέρα φιλτράρει ικανοποιητικά τον αέρα των εσωτερικών χώρων, αλλά προσοχή: Τοποθετήστε τη μακριά από μικρά παιδιά και κατοικίδια ζώα, επειδή τα φύλλα της είναι τοξικά και δεν πρέπει να καταποθούν, αλλά ούτε και να έρθουν σε επαφή με βλεννογόνους.

Τα μεγάλα γυαλιστερά και καταπράσινα φύλλα της διαθέτουν μια ξεχωριστή δερματώδη υφή. Όταν είναι μικρά έχουν σχεδόν σχήμα καρδιάς, αλλά μετά από σωστή προσαρμογή του φυτού, αποχτούν εντυπωσιακές διαστάσεις και σταδιακά σχίζονται, δημιουργώντας τις βαθιές χαρακτηριστικές εγκοπές. 

Στην αγορά υπάρχει περίπτωση να ανακαλύψετε και κάποια από τις πανασέ ποικιλίες της μονστέρας, όπως είναι η παράξενη monstera Albo variegata Grand με λευκό και πράσινο στα φύλλα.

Σε δύσκολες συνθήκες

Οι εσωτερικοί χώροι συχνά υποφέρουν από έλλειψη υγρασίας, ειδικά τον χειμώνα, εξαιτίας της απαραίτητης θέρμανσης. Τα περισσότερα φυτά δεν συμπαθούν αυτή την ξηρή ατμόσφαιρα. Η μονστέρα όμως, ειδικά όταν αναπτυχθεί, δεν φαίνεται να ενοχλείται έντονα σε τέτοιο περιβάλλον, αν και καλό είναι να την ενισχύετε κάπου-κάπου με ένα ελαφρύ κατάβρεγμα των φύλλων.

Προσοχή: Τα νεαρά φυτά της χρειάζονται πιο συχνό ψεκασμό με καθαρό νερό και τακτικό αερισμό του χώρου τους.

Η επιλογή της σε θερμοκρασία περιβάλλοντος συμπίπτει με εκείνη, που υπάρχει συνήθως μέσα στο σπίτι σε χώρους θερμαινόμενους και μη (16 έως 25 βαθμούς Κελσίου και ιδανικά 15 έως 22 βαθμούς Κελσίου). Το καλοκαίρι μάλιστα, μπορεί να ζήσει και έξω, σε μια δροσερή γωνιά.

Θυμηθείτε: Αποφύγετε θέση με απότομες αλλαγές θερμοκρασίας και με κρύα ρεύματα αέρα.

Ένα ακόμα προσόν της μονστέρας, είναι η προτίμηση στο χαμηλό φωτισμό και η μεγάλη αντοχή της στη σκιά. Αυτό το χαρακτηριστικό την κάνει να εξυπηρετεί πολλές θέσεις μέσα στο σπίτι, αλλά και έξω στη σκεπαστή βεράντα. Φυσικά, ένα φωτεινό σημείο, αλλά καλά προστατευμένο από τον ήλιο, θεωρείται ιδανικό. Μην την τοποθετήσετε ποτέ στον ήλιο, επειδή θα παρουσιαστούν στα φύλλα της καστανές κηλίδες ή περιφερειακές ξηράνσεις. Το ίδιο θα συμβεί και αν την ακουμπήσετε σε θέση όπου θα δέχεται πολλές ώρες έντονο φως.

Καστανές κηλίδες με κίτρινο περιθώριο επάνω στα φύλλα μπορεί να παρουσιαστούν από μύκητες ή και από πολύ ζεστό και ξηρό περιβάλλον.

Ακόμα και σε εξωτερικό χώρο

Όταν η μονστέρα σας μεγαλώσει πολύ και δεν μπορεί πλέον, να βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο, μπορείτε να την τοποθετήσετε έξω, σε μια προφυλαγμένη από κρύο, αέρα και ήλιο θέση, ιδανικά κοντά σε τοίχο. Προτιμήστε να κάνετε τη μεταφορά άνοιξη ή νωρίς το φθινόπωρο, ώστε να προλάβει να προσαρμοστεί και να περάσει τον χειμώνα, χωρίς πρόβλημα.

Βασικές φροντίδες

Πότισμα

Η μονστέρα χρειάζεται αραιό πότισμα τον χειμώνα και συχνό τις υπόλοιπες εποχές, αλλά όχι με μεγάλες ποσότητες νερού. Αν και της αρέσει το υγρό χώμα, δεν μαραίνεται εύκολα σε περίπτωση που μείνει μερικές μέρες απότιστη. 

Θυμηθείτε: Για να είστε σίγουροι, αφήστε το χώμα να στεγνώνει μεταξύ των ποτισμάτων.

Λίπανση

Από Απρίλιο μέχρι και Σεπτέμβριο -με εξαίρεση τα διαστήματα όπου σημειώνονται υψηλές θερμοκρασίες- καλό είναι να της χορηγείτε ένα φυσικό λίπασμα, κάθε δύο εβδομάδες Εναλλακτικά, Μάρτιο, Μάιο και Σεπτέμβριο ενσωματώνετε στο χώμα της ένα πολυδύναμο κομπόστ.

Μεταφύτευση

Φυσικά, απαραίτητη θεωρείται η ανοιξιάτικη αλλαγή γλάστρας για να ενισχύεται το χώμα της. Βέβαια, δεν χρειάζεται να την επαναλαμβάνετε κάθε χρόνο. Αφήστε να περάσουν δύο ή και τρία χρόνια και αφού επιλέξετε μια μεγαλύτερη γλάστρα, μεταφυτέψτε, χρησιμοποιώντας ένα ελαφρύ μείγμα, όπως φυλλόχωμα με τύρφη και περλίτη ή ένα φρέσκο μείγμα για φυτά εσωτερικού χώρου.

Προσοχή: Τον χειμώνα, μην χρησιμοποιείτε πολύ κρύο νερό για πότισμα, αλλά ούτε και για κατάβρεγμα των φύλλων της.

Μικρά μυστικά

• Αν θέλετε να γυαλίζουν και να εντυπωσιάζουν τα φύλλα της μονστέρας, μια φορά το μήνα, αφιερώστε λίγη ώρα για να τα καθαρίζετε με ένα βρεγμένο πανί ή σφουγγάρι.  

• Μην κόβετε τις εναέριες ρίζες της. Ιδανικά, βοηθήστε τις να προσκολληθούν σε στήριγμα με βρύα, τα οποία καλό είναι να διατηρείτε υγρά, ώστε οι εναέριες ρίζες να προσκολληθούν εύκολα και να αποδώσουν σωστά. Τις ρίζες, που βρίσκονται κοντά στη βάση, οδηγήστε τις μέσα στο χώμα και όχι πάνω στο στήριγμα.

* Το γένος “φιλόδενδρο” προέρχεται από τις λέξεις “φιλώ”, που σημαίνει αγαπώ και το “δένδρο”, επειδή ορισμένα είδη σε ελεύθερη ανάπτυξη, όπως και η μονστέρα, αναρριχούνται και προσκολλώνται πάνω σε δέντρα.