Ζει ελεύθερη στη Φύση, αλλά προτείνεται και για καλλιέργεια σε γλάστρα και κήπο, καθώς συγκεντρώνει πολλά διακοσμητικά χαρακτηριστικά! Με εντυπωσιακούς καρπούς, ωραίο αειθαλές φύλλωμα και χαριτωμένα ανθάκια που ευωδιάζουν άρωμα μελιού, η όμορφη και σκληρή κουμαριά αναβαθμίζει την αισθητική των εξωτερικών χώρων κάθε εποχή, ενώ ενισχύει με υπέροχα χρώματα τη γιορτινή ατμόσφαιρα!

Το φυτό

Ο διακοσμητικός θάμνος της κουμαριάς (Arbutus unedo της οικογένειας Ericaceae) συνήθως, αναπτύσσεται μέχρι τα 3 μέτρα και με το κατάλληλο κλάδεμα μπορεί να εξελιχθεί σε μικρό δέντρο. Τα κούμαρα -περνώντας από το κίτρινο και το κιτρινο-πορτοκαλί χρώμα- ωριμάζουν φθινόπωρο με χειμώνα και ταυτόχρονα –από Οκτώβριο μέχρι Δεκέμβριο- σχηματίζονται και τα ντελικάτα, ελαφρά αρωματικά λουλουδάκια!

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, η κουμαριά αποκαλείται Strawberry Tree, σε ελεύθερη μετάφραση “το δέντρο με τις φράουλες”, επειδή οι καρποί της, όταν είναι έτοιμοι να καταναλωθούν, γίνονται κόκκινοι και θυμίζουν τα νόστιμα φρούτα!

Στα όμορφα χαρακτηριστικά του μεγάλου θάμνου προστίθενται και τα γυαλιστερά καταπράσινα φύλλα, που έχουν κόκκινους μίσχους και δαντελωτές άκρες, ενώ τον χειμώνα αποχτούν κοκκινωπές αποχρώσεις. Ένα ακόμα πλεονέκτημα της κουμαριάς είναι ότι οι πολλαπλοί -σχετικά λεπτοί- κορμοί, ακόμα και τα ώριμα κλαδιά αποχτούν διακοσμητικό χαρακτήρα, καθώς ο φλοιός τους ξεφλουδίζεται και αποκαλύπτει εσωτερικά ένα κοκκινοκαφέ χρώμα.

Τα άνθη της κουμαριάς εμφανίζονται σε μπουκέτα, κυρίως από Οκτώβριο μέχρι Δεκέμβριο, και μοιάζουν με μικρές καμπανούλες. Το χρώμα τους είναι σχεδόν λευκό και πιο σπάνια ανοιχτό ροζ, ενώ έχουν και ένα διακριτικό άρωμα μελιού! Και μάλιστα, όχι τυχαία, αφού εξαιτίας τους η κουμαριά θεωρείται ένα από τα καλύτερα μελισσοκομικά φυτά!

Σχετικά με τους καρπούς

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα των Βοτανικών κήπων του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον (UW Botanic Gardens) “το όνομα του είδους «unedo» αποδίδεται στον Πλίνιο* τον Πρεσβύτερο, ο οποίος είπε για τον καρπό (το κούμαρο) «Unum Tantum Edo» (Λατινικά), δηλαδή «τρώω μόνο ένα». Αυτό έχει ερμηνευτεί είτε ως “δεν είναι τόσο υπέροχο” ή “είναι τόσο υπέροχο που χρειάζεστε μόνο ένα”. Προς τιμήν της περιγραφής του Πλίνιου, ο Carl Linnaeus έδωσε τη βοτανική ταξινόμηση ως Arbutus unedo στον πρώτο του τόμο του «Species Plantarum» (1753)” ( https://botanicgardens.uw.edu/about/blog/2016/11/26/december-2016-plant-profile-arbutus-unedo/ ).

Η ίδια διαδικτυακή πηγή αναφέρει ότι η ονομασία Strawberry Tree, κυριολεκτικά “φράουλα δέντρο”, εμφανίζεται σε διάφορες ιστορικές αφηγήσεις του δυτικού πολιτισμού. Όμως, δεν έχει καμία σχέση η φράουλα με το κούμαρο, στη γεύση ή το άρωμα, ακόμα και τα συστατικά. Το κούμαρο θυμίζει κάπως στην όψη τη φράουλα, αλλά είναι απλά ένα μάλλον γευστικό φρούτο μόνο όμως, όταν ωριάσει πλήρως. Ούτε νωρίτερα, ούτε αργότερα!

Τα κούμαρα δεν πρέπει να τρώγονται σε ποσότητα, ενώ είναι ικανά να δημιουργήσουν προβλήματα στο πεπτικό σύστημα.

Σχετικά πρόσφατη Επιστημονική Μελέτη όμως, που δημοσιεύτηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2021, σχετικά με τη διατροφική αξία και τα συστατικά των καρπών της κουμαριάς, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι “ο πλούτος σε θρεπτικά συστατικά των φρούτων στο A. unedo προσδίδει θρεπτική αξία -στα κούμαρα- και ως εκ τούτου, αποτελούν μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική πηγή φρούτων” ( https://www.mdpi.com/2304-8158/10/10/2263/htm ).

Πλίνιος ο  Πρεσβύτερος ήταν Ρωμαίος συγγραφέας, φυσιοδίφης και φυσικός φιλόσοφος.

Οκτώβριο μέχρι και Δεκέμβριο, η κουμαριά παρουσιάζει συγχρόνως, άνθη και καρπούς.
Οκτώβριο μέχρι και Δεκέμβριο, η κουμαριά παρουσιάζει συγχρόνως, άνθη και καρπούς.

Συντήρηση

Αν έχετε μια άνετη προσήλια ή ημισκιερή γωνιά (με 4 ώρες τουλάχιστον ήλιο την ημέρα) στη βεράντα, ακόμα και αν είναι βορεινή, αξίζει να τοποθετήσετε μια κουμαριά σε μεγάλη γλάστρα. Αυτή η δυνατότητα υπάρχει και σε περιοχή με ατμοσφαιρική ρύπανση.

Ο ελκυστικός θάμνος με τους εντυπωσιακούς καρπούς, θα σας βοηθήσει στη φυτική διακόσμηση και στην ενίσχυση του γιορτινού περιβάλλοντος με τους όμορφους καρπούς, απαιτώντας μόνο τακτικό ελαφρύ πότισμα.

Θυμηθείτε:

Στα μέσα της άνοιξης μεταφυτέψτε την κουμαριά σε μεγαλύτερο δοχείο ή ακόμα και στον κήπο, αρκεί να χρησιμοποιήσετε στραγγερό χώμα για φυτά που δεν θέλουν το ασβέστιο, όπως είναι το καστανόχωμα ή κάποιο κατάλληλο όξινο μείγμα, δηλαδή χώμα για γαρδένιες και καμέλιες!

Η κουμαριά ζει σε διάφορες συνθήκες, αντέχοντας σε ψυχρό χειμώνα, αλλά και σε ζεστό ξηρό καλοκαίρι!

Προσοχή!

Τα νεαρά δέντρα καταπονούνται σε θερμοκρασίες αρκετά κάτω του 0°C, καθώς και σε θέση με ψυχρό και δυνατό αέρα. Αν ο χώρος σας έχει τέτοια χαρακτηριστικά, προστατέψτε τις μικρές κουμαριές τον πρώτο ή και τον δεύτερο χειμώνα, σε μια σχετικά προφυλαγμένη θέση και στη συνέχεια, μεταφυτέψτε, όπου είχατε σκοπό να μεγαλώσετε τα φυτά τους.